Xeleka 41:

Min gelek ya gotî û dê her bêjim, roj bu rojê peyiv û axftin û zarav û îdiyumêt zimanê me yê berze dibin û namînin û hindek peyivêt dî ji rex rûyan cihê wan digirin û em bi xwe jî jibê bizavî bi kêm zanîn harîkarîn û van axftinên biyanî bi kar di înîn û serî di bera di hjînîn û şanaziyê pê di beyin, li vêre li diwî şiyana xwe dê car car hinek axftinêt me yêt kes bikar ne înît bu hewe nivêsim herçende (hewara diwî gurgî ye) bes pa eve ji min dihêt nezêdetir. Pitir Bixwîne

Xeleka 40:
Hevalan Di kurmancî da hindek peyivêt (cût) yêt heyin, pêkve nebin nahêne gotin, divê êk û dû timam biken bi heman ramanê, bu nimûne: Pitir Bixwîne

Xeleka 39:
Hevalan em li van zarav û îdiyuman binêrîn:
1- Ewê gelek av vexwarî û şilq şilq ji zikî dihêt dibêjin yê (Betilî).
2- Ewê gelek xwarî û neşêt bi livît dibêjin yê (Hemer bûy). Pitir Bixwîne

Xeleka 38:
Em pêkve li van peyiv û zarav û îdiyuman binêrîn:
Sulav (Siwîlav): Siwîliya avê, siwîlî, sulîn, sulîne, sulînek, rê ya avê yan borîya avê, di kevin da û li nav milletê me berek bi dirêjkanî Pitir Bixwîne

Xeleka 37:
Eve Heyiveka xişite me ev xeleke rawstandîn, da ne kevine di nav gersûk û xarura banghildêr û berbijêranda, lê pişitî ev bigirovekêş û şerenîx û hupe hupe vemiryayî û bê deng bûy û wekî aşê av ji sergirtî lê hatî, ji niwî me go ka da vî perî vedeyin û van çend zarav û îdyumêt dî li pêş çavêt xwandevayê xwe danîn. Pitir Bixwîne

Xeleka 36:
Me li xeleka (30)an de nivîsî bû ku pêşgirê (da) di kurmancî da barpitir bo jûrda û beref xwarê di hête bikarînan, berovajî vê çendê heke em li pêşgirê (hil) yan (hel) binêrîn, hemî berew serî yan jêhel di hête bi karanîn, em li van peyiv û zaravan binêrin: Pitir Bixwîne

Xeleka 35:
Gelek cara xelkê me di axivît wek zanînek û roşinbîriyek bu yê beramber dê hindek riste û axftinêt zimanekê biyanî înît û kete nimûne û serî dibera hejînît û wsan diyardiket ku kurdî zimanek lawaze û hemî pêdiviyêt axftina îro têda nînin, wek pişka êkê dê hindek nimûna li pêş çav danîn.  Pitir Bixwîne